29 januari 2018
Graham Bell vond de telefoon uit in het telegramtijdperk, op dat moment waren vele gebouwen nog niet voorzien van elektriciteit. Het duurde maar liefst 20 jaar voordat mensen inzagen dat zijn techniek efficiënter en sneller was dan telegram. Behrokh Khoshnevis is de Graham Bell van de 21ste eeuw, hij begon zijn onderzoek naar het 3D-printen van beton in 1996. Het duurde maar liefst 8 jaar tot er een 2de speler (WINSUN) bijkwam. Anno 2017 zien we de eerste pogingen om de techniek te commercialiseren. Eind vorig jaar op de 3D Printet Byggeri conferentie in Kopenhagen deelde de ‘uitvinder’ van 3D-betonprinten zijn visie op de toekomst van de techniek.
Geen slam dunk techniek
Voor Khoshnevis is het duidelijk Dat 3D-betonprinten geen ‘slam dunk’ techniek is. De mogelijkheden van de techniek zijn eindeloos maar de mogelijkheden tot commercialisatie beperkt. Volgens de professor zal de techniek, in de huidige markt (traditionele sector, lage marges…), niet kunnen wedijveren met de hoog-efficiënte prefab industrie. Daarbij komt volgens hem nog de certificering bij:
“Als we willen dat de techniek door traditionele bouwbedrijven wordt opgepikt zullen we ervoor moeten zorgen dat geprinte huizen / elementen kunnen worden gecertificeerd. Daarom moeten de certificeringsautoriteiten worden meegenomen en meegaan in de onderzoeken die op dit moment worden uitgevoerd. “
Als hij gevraagd wordt om te kiezen tussen prefab en in situ printen, kiest hij voor in situ. Hij denkt hierbij aan een gigantische gantry printer op rails, die hele wijken kan printen. Tot op heden een pure theoretische droom, of toch niet? Bouwgigant Doka Ventures kocht de voorbije zomer 30% van de aandelen van de Contour Crafting Corporation, het bedrijf dat Khoshnevis oprichtte. Dergelijke investering wijst erop dat het bedrijf gelooft in het systeem en van plan is om de techniek in de toekomst te gaan gebruiken. Met een marktspeler als partner is het best mogelijk dat de theorieën van Khoshnevis alsnog gecommercialiseerd kunnen worden. Hijzelf wilde tijdens zijn presentatie niet hebben over de vooruitgang die het partnerschap maakt, waarschijnlijk omdat de topman van WINSUN vooraan in de zaal zat.
Van theorie naar praktijk
Naast het printen van gebouwen of elementen ervan heeft 3D-betonprinten volgens Khoshnevis nog tal van andere mogelijkheden. Zo heeft Khoshnevis projecten rond het printen van masten voor windturbines, het printen van pylonen voor hyperlooptrajecten en het toepassen van de 3D-print techniek in de ruimte. Allemaal zeer theoretische projecten en in de praktijk moeilijk tot niet uitvoerbaar, dat is jammer. Khoshnevis zal altijd een onderzoeker blijven maar we hopen dat hij er in samenwerking met een commerciële partner in slaagt om zijn techniek naar de markt te brengen. Alleen dan zal de man een trendsetter blijven in het vakgebied dat hijzelf creëerde.
Dit artikel is onderdeel van het C3PO-project. Vanuit het EFRO-project C3PO (‘Co-creatie: 3D-Printen met Ondernemingen’) kunnen de partners rekenen op 668.320 euro steun van Europa. Het project past in de GTI Kempen (GTI staat voor Gerichte Territoriale Investering, een geïntegreerde strategie voor een bepaald gebied, waarbij verschillende Europese fondsen en programma’s worden gebundeld).
